Wystawa będzie syntetycznym przeglądem dorobku dwojga wybitnych artystów i wskaże zarówno na wspólne wątki w ich twórczości, jak też na cechy odrębne. Dlatego składała się będzie z dwóch równoległych ciągów prac.
Wspólny pokaz uzasadniony jest bliską współpracą obojga artystów w ostatnim okresie, zwłaszcza od założenia przez nich Fundacji Sztuki Współczesnej „In Situ”. Od kilku lat służy ona utworzeniu w Sokołowsku k/Wałbrzycha Międzynarodowego Laboratorium Kultury. Artyści, którzy przenieśli się z Warszawy do Sokołowska, z determinacją zainicjowali odbudowę i renowację kilku historycznych obiektów, które będą stanowiły bazę dla pokazów i rozwoju najnowszej sztuki. Kilka imprez, które już się w Sokołowsku odbyły, wskazało główne kierunki tej działalności (jak ostatni festiwal „Konteksty” poświęcony performance i teorii sztuki kontekstualnej, w sierpniu 2011). Dzięki temu jest to już miejsce znaczące na mapie kulturalnej Polski.
Bożenna Biskupska i Zygmunt Rytka realizują wspólnie ten cel dzięki podobnemu rozumieniu sztuki współczesnej, uznając jej otwartą i dynamiczną formę, konieczność korzystania z nowych mediów, a także potrzebę dokumentacji i upowszechniania podejmowanych działań. Ich twórczość charakteryzuje wyrazista konfrontacja idei z materialnym tworzywem, wrażliwość na podstawowe wizualne struktury i rytmy czasowe, przez co dzieła sztuki konfrontują się z formami i rytmami natury. Jednak z drugiej strony każdego z tych artystów charakteryzuje wiele cech odrębnych.
Bożenna Biskupska (ur. 1952) od ukończenia studiów na warszawskiej ASP ma w swoim dorobku wiele cyklów prac malarskich i rzeźbiarskich, które przybierają czasami formę instalacji. Te dużych rozmiarów dzieła noszą wyraziste ślady zmagań z materią i ukazują rytmiczne, powtarzalne znaki układające się w elementarne struktury. Główne cykle to „Wytyczanie obrazu”, „Trwanie”, czy „Misterium czasu”. Artystka realizuje też prace video, m.in. od 2007 r. w cyklu „Przeganianie myśli” związanym z pobytem w Sokołowsku. Wybór jej prac na wystawę powinien podkreślić ich sekwencyjny charakter oraz paradoksalne dążenie artystki do powiązania konkretu i ulotności.
Zygmunt Rytka (ur. 1947) jest artystycznym samoukiem, który od końca lat 1960-tych rozpoczął twórczość w dziedzinie fotografii i filmu eksperymentalnego. W jego bogatym dorobku dominują dwa wątki. Z jednej strony jest to konceptualna analiza środków komunikacji wizualnej, a z drugiej wrażliwość na kontakt z naturą. Z czasem zaczął realizować wiele performance rejestrowanych kamerą, w których podstawą jest fizyczny kontakt artysty z wodą i kamieniami. Te naturalne tworzywa i techniczne narzędzia rejestracji tworzą osnowę wielu jego realizacji, także przestrzennych. Ponadto ważną częścią twórczości Zygmunta Rytki jest rejestrowanie osób i sytuacji związanych z powstawaniem sztuki. Ukazywanie efemeryczności życiowych i artystycznych sytuacji, w połączeniu z przekonaniem o trwałości idei sztuki, właściwe obojgu artystom, powinna znaleźć na tej wystawie wielostronny i mocny wyraz.
Adam Sobota, kurator wystawy
Źródło: www.bwa.walbrzych.pl
