Jest to jednocześnie najważniejsze dla chrześcijan święto, z najdalej sięgającą historią obchodów. Jako że jest ono bardzo ściśle związane z ludowością, wiąże się z nim wiele zwyczajów, które do dziś kultywujemy, nie zastanawiając się nad ich znaczeniem czy przeszłością.
Od zawsze na wielkanocnych stołach króluje jajko- symbol odradzającego się życia, początku i źródła wszystkiego. W mitologii można znaleźć opowieść o jaju, z którego powstał świat. Natomiast ludowe wierzenia oparte były na wizji jajka, jako leku na nieszczęścia i ochrony przed złym urokiem.
Jajka wielkanocne, aby stały się tradycyjnymi pisankami należy w odpowiedni sposób ozdobić. W zależności od techniki powstają kraszanki, oklejanki, rysowanki, ze wzory roślinne, czy też geometryczne. Dawniej przyzdabianie jaj było zadaniem wyłącznie kobiet. Podarowywały je one następnie rodzinie, bliskim i sąsiadom. Wszyscy wzajemnie się obdarowywali pisankami, aby wyrazić swoją sympatię wobec drugiej osoby, na przykład, gdy chłopcu podobała się któraś z dziewcząt, ofiarowywał jej wielkanocne jajko, a odwzajemnienie gestu ze strony dziewczyny oznaczało wzajemność uczucia. Niekiedy chowano pisanki w domach i ogrodach, a dzieci udając się na poszukiwania oczekiwały drobnych prezentów i niespodzianek. Także na cmentarzach można było natknąć się na pisanki przyniesione przez rodziny zmarłych.
W wytwornych towarzystwach obdarowywano się jajami z marcepana lub czekolady- zdarzało się, że panna dostawała jajko z zaręczynowym pierścionkiem w środku, co było równoznaczne z zaręczynami. Przyjmuje się również, że wielkanocne jaja przynosi zając- przybyły do Polski z Niemiec symbol odradzającej się przyrody.
Dziś, w Wielką Sobotę według tradycji chrześcijańskiej święci się wielkanocne koszyczki. Należy do nich włożyć niewielkie porcje chleba, jajko, chrzan, babkę wielkanocną, sól, wędlinę, ser, baranka cukrowego oraz wodę. Można także przykryć serwetką i przyozdobić gałązkami roślinnymi. Rodzinne święcenie koszyczków trwa w kościołach cały dzień.
