Wałbrzych: Wałbrzyszanin wałbrzyszaninowi... no właśnie... Felieton.

Niekoniecznie, jednak dla kogoś, kto całe życie spędził w naszym pełnym sprzeczności mieście, taki sposób na życie po prostu nie mieści się w głowie.

Wałbrzyszanin już od najmłodszych lat wie, że uśmiechać to się może ciocia lub babcia, ale na pewno nie pani w sklepie. Rodzice uczą go też, by uważał na wszelkiego rodzaju wyrostków i żuli i żeby im się broń Boże nie przyglądał, bo awantura gwarantowana. Ponadto powinien też zawsze mieć przy sobie telefon, najlepiej od razu nastawiony na numer alarmowy, bo jedyne, czego może być pewien w przypadku ewentualnego napadu czy wypadku, to że raczej nikt mu nie pomoże. Przesadzam? Nie bardzo. Weźmy pod uwagę np. legendarną Palestynę na Sobięcinie, która jeszcze kilka lat temu budziła taki postrach, że nikt przy zdrowych zmysłach nie wybierał się tam na spacer, zresztą na Podgórze tak samo. Do tej pory większość młodych ludzi, którzy znajdą się w tych zakazanych rejonach, rozgląda się nerwowo dookoła. Dość powiedzieć, że w internetowej encyklopedii nonsensu – Nonsensopedii, o Podgórzu piszą tak „niezbadana dzielnica, o której cokolwiek wiedzą tylko rdzenni mieszkańcy. Ostatnia ekspedycja była wyjątkowo udana, zapuściła się aż 3 m w głąb od granicy...”.

Ale nie tylko o to chodzi. Najbardziej znamienna w skutki, wydaje się jednak ogólnie panująca nieuprzejmość. Wiecznie skwaszone panie w sklepach (podobno najbardziej niezadowolone z życia są ekspedientki sieci sklepów „Społem”), zmęczeni urzędnicy, rozdrażnione kasjerki, zabiegani przechodnie niepatrzący na to, gdzie idą i kogo potrącają. Do historii przeszły szatniarki z nieistniejącego już basenu na Rusinowie, od których, żeby coś uzyskać trzeba było najpierw pokornie przeprosić, że się przeszkadza i poczekać na swoją kolej.

Najgorszą przywarą niektórych wałbrzyszan jest jednak zawiść. Osoby związane z branżą budowlaną właśnie ją stawiają na pierwszym miejscu – wyzwiska i wyżywanie się jest na porządku dziennym. Gdy sąsiad remontuje sobie mieszkanie, pozostali nie mogąc tego znieść, ciągle przychodzą z awanturą – a to za głośno jest, serialu o 12.00 oglądać nie mogą. A to kurz wydostaje się na korytarz i przeszkadza. - Najlepsze są jednak pretensje, gdy np. robimy drzwi, malujemy ścianę wokół, bo dlaczego tylko u niego, a u mnie nie! - śmieje się właściciel firmy budowlanej, pragnący zachować anonimowość, czemu w tym wypadku nie ma się co dziwić.

Piszę to jako osoba dobrze znająca Wałbrzych, która tu się wychowała, która codziennie przemierza ulice, robi zakupy i jeździ autobusem. A właśnie, pytanie do niezmotoryzowanych: ile razy szalenie zabawny kierowca zatrzasnął wam przed nosem drzwi w chwili, gdy zdyszani do niego dobiegliście? Albo bardzo „grzecznie” was poinformował, że nie ma wydać, więc na bilet nie macie co liczyć? To co napisałam dotyczy, żeby była jasność wszystkich grup wiekowych – nie ma wyjątków. Staruszek, które w niedzielne południa szturmują supermarkety oburzając się święcie, że ty też robisz w tym dniu zakupy (to że przez resztę tygodnia pracujesz i nie masz na to czasu, jest jakby mniej ważne) i zabierasz im najlepsze kawałki mięsa, które upatrzyły sobie już z drugiego końca półki.

Osoby w średnim wieku, będące w wiecznym pośpiechu, drażnią ludzi, którzy mają więcej czasu od nich. Oraz młodzież i dzieci, których zachowanie czasem nie potrzebuje wyjaśnienia. Na koniec, małe przypomnienie - agresja rodzi agresję, a uśmiech często jest ojcem dobrego humoru. Pamiętajmy o tym idąc po zakupy, wszak przecież ludzie dobrze wychowani, powinni być dla siebie uprzejmi, prawda....?