Zachwycająca przestrzeń, której obecnie przywracany jest splendor z książęcych czasów, powstała pod koniec I wojny światowej. Z inicjatywy księcia Jana Henryka XV Hochberg von Pless przebudowano wówczas nie tylko sam Zamek, ale także jego najbliższe otoczenie, w tym znajdujące się od południa ogrody tarasowe w stylu francuskim. Opinią jednego z najpiękniejszych książańskich tarasów cieszył się w tamtych czasach Taras Kasztanowcowy do którego przylega remontowana obecnie wnęka.
W 2022 miał miejsce pierwszy etap remontu i konserwacja konstrukcji wsporczej oraz wystroju sklepienia Muszli Mozaikowej. Tego lata rozpoczął się kolejny. W pierwszym etapie wykonano roboty zabezpieczające przed opadami atmosferycznymi części tarasu przy Sali Krzywej nad Muszlą Mozaikową. Obecnie trwa jej kompleksowa restauracja.
Dekoracyjna koncha zdobiona mozaiką jest elementem posadowienia budynku, który na tym odcinku posiada arkadowe łuki z ukształtowanymi półkoliście wnękami. Pierwotnie do wnęki tej prowadziło z tarasu przejście z ozdobną kratą, obecnie jest ono częściowo zamurowane.
Arkada wytyczona jest przez formaki z piaskowca, które również tworzą podłucze, druga arkada znajduje się w strefie przejścia z wnęki do tarasu. Wnęka udekorowana jest mozaiką z niewielkich otoczaków, czy też – grubej frakcji starannie wyselekcjonowanego, żwiru rzecznego.
Kamienie użyte do dekoracji posiadają zdecydowane, jednolite kolory – czerwony, czarny, biały i ugrowy. Są to skały wylewne (czarny bazalt, czerwony granit), a także skała przeobrażona (biały marmur). Mozaika tworzy we wnęce wzór konchy, podłucze arkady zdobione jest mozaiką geometrycznych wieloramiennych gwiazd i innych figur wytyczanych ciemną linią, pola ozdobione żółtymi i czerwonymi kamieniami, na posadzce zaś ułożony jest dwubarwny (czarno-biały) wzór linearny, który układa się w wieloramienne gwiazdy i sześcioboki.
Wnęka znajduje się na niewielkim tarasie, ze stalową, delikatną w formie kutą balustradą. Wytyczona jest kamienna arkadą z jasnego piaskowca. Posadzka ułożona na wylewce wyrównuje powierzchnię. Wnęka częściowo wymurowana jest cegłami, a częściowo wykuta w skale, na której wybudowano zamek.
W ramach remontu naprawiane są zniszczenia powstałe na skutek penetracji wody pochodzącej z tarasu powyżej – przy Sali Krzywej. Woda ściekająca w dół wypłukiwała piaskowcowe formaki, które uległy częściowej dezintegracji, zniekształceniu i osłabieniu struktury. Szczęśliwie dekoracja mozaikowa uległa zniszczeniu jedynie na obrzeżach oraz w strefie ceglanego muru.
Celem prac jest przywrócenie pierwotnego wyglądu tego fragmentu małej architektury na Zamku Książ.
