Spotkanie jest organizowane w związku z jubileuszem 40lecia Oddziału Sudeckiego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi.
Wstęp na wydarzenie jest wolny.
dr hab. Stefan Cwojdziński – prof. Państwowego Instytutu Geologicznego
Współczesna geologia jest dziś zdominowana przez jeden sposób myślenia i jeden system pojęciowy – tzw. teorię tektoniki płyt. Tymczasem realne fakty dopływające z zewsząd i interpretowane bez z góry założonego modelu, dowodzą, że Ziemia zwiększa swoje rozmiary w czasie ewolucji geologicznej ! Wniosek ten jest poparty wieloma, niezależnymi od siebie, metodami. Nie znamy dotychczas przyczyn fizycznych tego procesu i jest to jeden z powodów odrzucania go przez większość środowiska geologiczngo świata. Drugim powodem dominacji koncepcji tzw. Ziemi nieekspandującej, jest głęboko zakorzeniona w umysłach geologów, XIX-wieczna zasada aktualizmu geologicznego.
Tymczasem na wyciągnięcie ręki jest nowe narzędzie badawcze ogarniające nauki fizyczne i przyrodnicze i mające trudne do przewidzenia następstwa praktyczne, takie jak zupełnie nowe podstawy naukowe poszukiwań surowców mineralnych, przewidywania trzęsień Ziemi, badania zmian paleoklimatycznych, ewolucji świata biologicznego. Dane dostarczane przez współczesną geologię i geofizykę pozwalają na ilościową charakterystykę procesu wzrastania masy i wymiarów planety w ciągu ostatnich 500 – 600 mln lat, co ma ogromne znaczenie dla fizyków i kosmologów.
Idea ekspansji Ziemi jest oparta na szeregu obiektywnych i niezależnych w stosunku do siebie obserwacji – geologicznych, m.in. jednakowy wiek den wszystkich oceanów, ekstensyjny rozwój Pacyfiku, Oceanu Lodowatego Północnego i strefy śródziemnomorskiej, globalny rozkład struktur na dnach oceanów, ewolucja tzw. plam gorąca i geofizycznych (n.p. tomografia sejsmiczna wskazująca na głębokie zakorzenienie kontynentów i radialne podnoszenie się gorących mas płaszczowych od granicy jądra i płaszcza Ziemi, sejsmiczna struktura litosfery kontynentalnej). Także takie “podstawy” naukowe tektoniki płyt jak dane paleomagnetyczne i geodezyjno-satelitarne, które mają potwierdzać model tektoniczno-płytowy, interpretowane bez założenia stałych wymiarów Ziemi, wskazują na wzrost promienia Ziemi. Co więcej wzrost ten obliczony trzema całkowicie niezależnymi metodami opartymi na: (1) przyroście skorupy oceanicznej w strefach spreadingu i ryftingu, (2) danych paleomagnetycznych, (3) danych geodezji satelitarnej dają takie same wyniki: współczesny wzrost promienia planety wynosi 2,0 – 2,6 cm rocznie i ma charakter wykładniczy, co oznacza, że ekspansja Ziemi przyspiesza w czasie ! Istniejące dane umożliwiają uzyskanie ilościowych rekonstrukcji procesu ekspansji, a co za tym idzie, jego modelowanie.
Teorią rozszerzającej się Ziemi zainteresowałem się na przełomie lat 1970. i 1980. i od tego czasu pracuję nad nią do dziś, raczej na marginesie głównej działalności zawodowej, którą jest kartografia geologiczna i badania tektoniczne. Wybrane aspekty rozszerzającej się Ziemi były tematem mojej pracy habilitacyjnej z 2003 r. Jestem autorem ponad 30 prac dotyczących tej teorii geotektonicznej. Mam nadzieję, że moje wystąpienie w Wałbrzychu, w tym starym centrum górnictwa w dniu 4.09. b.r., wprowadzi Państwa w świat zupełnie nowych idei geologicznych.
