Dlatego konsekwentnie posługiwaliśmy się przy odmianie nazwy naszego sąsiada formą „Boguszowa–Gorców”. Ale świadomi powszechności formy „Boguszowa-Gorc” nie tylko wśród boguszowian, postanowiliśmy przyjrzeć się sprawie dokładniej. Zwłaszcza, że krytykowani byliśmy przez czytelników za używanie formy prawidłowej.
Nam samym zręczniej było używać formy krótszej jako ogólnie przyjętej w mowie i piśmie, także we wszystkich dokumentach przywołanego tu miasta. Zadzwoniliśmy więc do profesora Jana Miodka, który jest niezaprzeczalnym autorytetem językowym w kraju. Poza tym mieszka tutaj, na Dolnym Śląsku i lepiej niż inni znawcy języka rozumie niuanse regionalne.
- Mieszkańcy wiedzą swoje. Strukturalnie dopuszczalna jest dopełniaczowa forma tej nazwy z końcówką – ów albo z czystym tematem fleksyjnym, 50% do 50%. Jeśli mieszkańcy zechcą mówić „Boguszowa–Gorc”, dziennikarze nic nie poradzą. Poza tym o wyborze formy decyduje uzus, czyli powszechne użycie danej formy – tłumaczy profesor Miodek.
- Forma „Boguszowa–Gorc” jest strukturalnie możliwa, więc możemy jej używać – podsumowuje profesor Jan Miodek. Cieszy nas, że z czystym sumieniem możemy pozostać w zgodzie z przyzwyczajeniem naszych czytelników.
