Podczas obchodów 250. rocznicy bitwy pod Strugą zaprezentowano wyjazd do kolonii Wrony, przemarsz: Kolonia Wrony – Stare Bogaczowice – Wzgórze Dębówka – Wzgórze Mrowica – Struga (8 km), powrót do obozu,
Następnego dnia w Strudze zainscenizowano atak na wzgórza Sas. Odbyła się msza św. w intencji ofiar – Kościół MBB w Strudze oraz nastąpiło uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej – Kościół MBB w Strudze.
Rankiem 6 lipca Prusacy pod wodzą Fryderyka II zaatakowali od strony Starych Bogaczowic, odrzucając (z dużymi stratami) Austriaków stojących na Rudówce oraz rozpędzając przy pomocy konnicy (szwadronu huzarów i Bośniaków) Chorwatów w służbie austriackiej, zajmujących pozycje na stokach Węgielnika. Korpus Wieda liczył około 10 tyś. żołnierzy - piechoty, artylerii oraz konnicy i były to siły porównywalne do sił austriackich. Wojska stanęły naprzeciw siebie - Austriacy na południe, a Prusacy na północ od położonej w dolinie Czyżynki wsi Struga. Frontalny szturm na pozycję generała Brentano poprzedziła nawała artyleryjska pięciu baterii dział pruskich. Po niej do boju ruszyła piechota - w trzech kolumnach, każda po 2 bataliony (około 1200 żołnierzy). Pierwsza i druga kolumna uderzyły na wzgórze Sas, wdzierając się głęboko w pozycje austriackie. Po zaciętej walce zostały jednak odrzucone i straciły dwie chorągwie. Trzecia kolumna zaatakować miała na lewym skrzydle, jednak z uwagi na klęskę na Sasie, została odwołana i nie przeprowadziła natarcia. Prusacy przerwali bitwę i wycofali się do Starych Bogaczowic, tracąc w walce 19 oficerów, 1333 żołnierzy i 51 koni.
